Doorgaan naar hoofdcontent

Huishouden; de ochtend routine

Ochtend routine!

In een vorige blog schreef ik dat de routines de ruggengraat van mijn huishouden zijn. Zowel de ochtend- als de avondroutine zijn voor mij de basis. 

Deze routines zijn voor elk huishouden anders, want iedereen heeft een andere samenstelling en een andere situatie. Zo zijn er hier meelezers die: alleen wonen, samen wonen, 1 kind hebben, meerdere kinderen hebben, kleintjes hebben, pubers hebben, vrijwilligers werk doen, mantelzorger zijn, een parttime baan hebben, een fulltime baan hebben, vol energie zitten, lichamelijke of psychische klachten hebben. En wat vergeet ik nog? Vul maar in. Je ziet het: zoveel mensen, zoveel situaties. Maar 1 ding hetzelfde: ons huishouden moet gebeuren. 


Zoals beschreven lukte het bij mij niet linksom of rechtsom. De weg rechtdoor is mijn oplossing. Voor mij is dat Flylady. En de basis is daarin het maken van je eigen routines. Hoe ik dat deed? Heel simpel (dat zal je niet verbazen, als je mijn andere blogs gelezen hebt. Dan weet je dat ik van simpel hou wat betreft mijn huishouden). Pak pen en papier. Schrijf op wat je in de ochtend doet/moet doen. Sommigen vinden het fijn om dit zo uitgebreid mogelijk te doen en schrijven 20 punten op, een ander raakt daar ontmoedigd door en houdt het zo kort mogelijk. Allebei prima! Ga nu eens een week lang deze stapjes elke ochtend doen. Iets wordt een routine als je het ongeveer een maand lang consequent doet. Dus soms moet je volhouden!


Hier onder zal ik mijn ochtend routine van deze ochtend beschrijven. Die dus past bij mijn situatie, ter voorbeeld. 

6:50 ging mijn wekker. Zoontje had gespookt dus ik snoozde tot 7:00

Daarna aankleden, mezelf verzorgen. Heerlijk in alle rust. Mijn kleding leg ik de avond van tevoren klaar. Dat scheelt in de ochtend, zéker als je geen ochtendmens bent. Als ik klaar ben in de douche haal ik een doekje over de wastafel en de wc. Er staat een plantenspuit gevuld met water en een beetje azijn, er ligt een stapel schoonmaakdoekjes. Elke dag even spuit spuit, vegen en klaar. Kost me 2 minuten werk en mijn douche is elke dag netjes. Bijkomend voordeel: ik hoef de douche geen wekelijkse grote beurt te geven omdat ik hem bijhoud. Na het douchen de douchecabine schoon en droogmaken en het 'dagelijkse doekje erdoor'.

Door naar beneden. Ik kom in een opgeruimde keuken en woonkamer, gevolg van de avondroutine. Fijn is dat! Dan ga ik brood voor de meiden klaarmaken (ontbijt en lunch). Er zijn ook dagen dat ik de lunch de avond van tevoren klaar maak. Dat scheelt ook weer in tijd. 

Om half 8 zijn de meiden nog niet beneden, tijd om ze wakker te maken. Terwijl ze wakker liggen te worden, stop ik een was in de wasmachine en zet ‘m aan. Dan help ik de meiden waar nodig met aankleden en gaan naar beneden om te ontbijten. 

Na het eten verzorg ik de meiden en maak de tassen verder klaar. Ze ruimen zelf hun bord en beker op. 

Zij doen alvast hun schoenen aan en ik maak de jongste wakker. Die heeft om 5 uur nog gedronken dus krijgt zijn boterham als we weer terug zijn. We zijn mooi op tijd op school, zonder te haasten. En: ik kom samen met zoontje thuis in een net huis! 

Na zijn boterham hang ik de was op en rommelen we boven nog wat. Daarna lekker koffie en type ik deze blog. In fases, zo gaat dat met een dreumes om je heen ;-) 

Dit is dus mijn dagelijks ochtend routine, ook als ik werk. Alleen doe ik de was dan op een ander moment. 

Later schrijf ik over mijn avond routine. 


Reacties

Populaire posts van deze blog

Terugblik: overstap SBO

 ‘Zij is echt het schoolvoorbeeld van een kind wat tot leren komt als het op de goede plek zit!’  Dat was één van de eerste zinnen tijdens het gesprek met de meester en juf van onze dochter. Het schooljaar is bijna voorbij. Een bijzonder schooljaar voor onze dochter én voor ons. Het eerste SBO-schooljaar. En inderdaad kunnen we nú zeggen: wat is de overstap van regulier onderwijs naar speciaal onderwijs een goede keuze geweest! Alsof we een ander kind hebben. Natuurlijk, ze heeft nog steeds autisme. En dat kan nog steeds de nodige uitdagingen geven.  Maar wat een verschil! Van een paar keer per week overprikkeld uit school komen naar een paar keer per jaar (!) overprikkeld uit school komen. Van héél vaak een vol hoofd naar nauwelijks meer een vol hoofd. Jezelf niet meer de uitzondering voelen in de klas maar gewoon met je klasgenoten, tijdens de handvaardigheid les, bespreken: ‘wat heb jij eigenlijk? O, ook autisme? Ik ook!’. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is....

Door de ogen van mijn dochter met autisme

Al heel wat blogs schreef ik over autisme in het gezin. Ik nam je mee voor een kijkje   achter de voordeur. Hoe gaat het eraan toe in ons gezin met autisme? Eén ding hebben al deze blogs gemeen: ze zijn allemaal door mij geschreven. Wat nu als mijn dochter een blog zou schrijven? Wat als zíj eens een kijkje zou geven in haar leven met autisme? Hoe zou zo’n blog eruitzien? Zou ze vertellen over de kleding die ze ’s ochtends aantrekt maar waarvan de jurk echt niet fijn zit; zodra je de arm naar voren doet, voel je de stof opkruipen. Dat voelt vervelend! En je voelt dat de hele tijd. Mama zegt dat deze jurk mooi staat, maar ik voel de stof schuren op mijn arm. Wat nu? En terwijl ik me aankleed vraagt mama wat ik op mijn brood wil. Hoe kan ik daar nu over nadenken? Ik voel die jurk steeds dus ik antwoord: ‘weet ik niet…’. En dan het haren kammen; elke dag vraag ik aan mama of ze echt zo zacht mogelijk wil doen. Elk klitje voel ik zo hard. Echt niet fijn. Of zou ze vertellen o...

De buitenkant van iemand met autisme

Maar je ziet helemaal niks!  Deze opmerking is wel eens gezegd over onze dochter met autisme. En het is denk ik vaak door mensen heen gegaan: zij, autisme? Ik zie het helemaal niet en eigenlijk merk ik het ook niet.  En dat klopt. Zo op het oog is er niets bijzonders aan haar te zien en ook merk je het niet altijd in haar gedrag. Dat is enerzijds haar kracht. Ze is heel goed in observeren en sociaal kopiëren. We leren haar thuis sociale vaardigheden aan en oefenen met sociale situaties. En zo weet ze zich in de meeste situaties goed staande te houden. Best heel fijn, daar zal ze in de toekomst veel aan kunnen hebben! Aan de andere kant zorgt het ook voor onbegrip. Want kijk eens hoe goed ze het doet, het zal wel meevallen, toch? Ja, er zijn momenten dat het wel meevalt. Als ik haar op het schoolplein zie spelen met vriendjes en vriendinnetjes voel ik me trots. Wat doet ze het goed! Als ik haar blij zie kletsen met goede bekenden of familie dan maakt het me blij.  Helaas z...