Vaak duurt het onderzoekstraject wel even. In sommige gevallen zijn het maanden van onzekerheid. Maanden van gesprekken, onderzoeken, observaties en ellenlange vragenlijsten. Met dan als ´afsluiter´ het eindgesprek. Met, in ons geval, de diagnose ASS (autisme spectrum stoornis). En dan?! Want in plaats van het einde is dat eigenlijk nog maar het begin. Het begin van een onbekende reis. Eerder schreef ik hoe het onderzoekstraject er bij ons heeft uitgezien. Je kunt de blogs hier teruglezen: Deel 1 en deel 2 Na het afrondend gesprek gingen we naar huis met de bevestiging: onze dochter heeft autisme. Naast duidelijkheid bracht het ook vragen met zich mee. Want: hoe nu verder? Bepaalde aanpassingen hadden we zelf al gedaan en het was duidelijk dat die werkten. Daar bleven we mee doorgaan! Die aanpassingen zaten hem bijvoorbeeld in het voorbereiden. Elke verandering zorgde voor onrust, angst en/of paniek. En daarom deelden we het mee als een dag anders dan anders zou verlopen. Niet alle
Lees mee over mijn echte leven; beschreven in eerlijke blogs. Soms voel ik me als een vlinder; vrij en fladderend. Soms als een vis, bubbelend en onzichtbaar voor de buitenwereld.