Doorgaan naar hoofdcontent

Flylady en de zones

 Flylady en de zones 

Rechtdoor, heerlijk om zo mijn huishouden te kunnen doen. Het fijne van rechtdoor lopen is dat je niet zo makkelijk van de weg afwijkt. Net zoals met een wandeling. En laat dat nog wel eens mijn valkuil zijn; terwijl ik bezig ben vergeet ik ‘rechtdoor’ te lopen. 

Soms voelde ik mij in mijn huishouding een octopus die met elke arm tegelijk iets aan het doen is. De vaatwasser draait, de wasmachine is bijna klaar, is mijn wasrek al leeg? Oh, ik was kleding aan het uitzoeken. Wanneer had ik de waterkoker voor het laatst ontkalkt? Hmm, mijn ramen… die wil ik toch ook nog zemen. Binnenkort dan maar!


Na mijn werkdagen moest ik dan echt weer even inkomen. Waar was ik gebleven? Wanneer heb ik voor het laatst dit of dat klusje gedaan? Maar: ook dat is nu verleden tijd! Want Flylady werkt met zones. Heel fijn. (Lees in mijn vorige blogs meer over Flylady). De ruggengraat is de ochtend routine en de avond routine. Door deze elke dag consequent uit te voeren is altijd mijn badkamer en toilet bij, mijn keuken netjes, de woonkamer netjes (oké, behalve dan als de kinderen niet op school zitten). Ook de was zit in mijn routines. 

De Flylady methode verdeelt het huis in zones (aan te passen naar je eigen huis). Deze week is de zone van de badkamer en een ruimte naar keuze. Elke dag doe ik een klusje in de zone, Flylady noemt het “missies". En ze adviseert om daar een kwartier per dag aan te besteden. 5 dagen keer 15 minuten is 75 minuten per ruimte. Dat kunnen opruim-klusjes zijn of schoonmaakklusjes.

Onze badkamer is dusdanig klein dat die altijd opgeruimd is. Maar als ik voor de extra ruimte kies voor de zolder, dan kan ik daar echt nog wel wat kwartiertjes opruimen! En kom ik nu niet overal aan toe? Volgende maand kom ik weer in deze zone, dan ga ik er mee verder. En die ramen? Die probeer ik te zemen in de zone, zo hoef ik dus niet meer na te denken hoe lang het geleden is. 


Voor mij een absoluut voordeel dat ik me niet als een soort octopus door mijn huis hoef te bewegen. Ik concentreer me op de zone. Die krijgt dat beetje extra aandacht. En lukt het een keertje niet (helemaal)? Volgende maand dan maar. Je kunt beter íets doen dan niets doen :-)


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Terugblik: overstap SBO

 ‘Zij is echt het schoolvoorbeeld van een kind wat tot leren komt als het op de goede plek zit!’  Dat was één van de eerste zinnen tijdens het gesprek met de meester en juf van onze dochter. Het schooljaar is bijna voorbij. Een bijzonder schooljaar voor onze dochter én voor ons. Het eerste SBO-schooljaar. En inderdaad kunnen we nú zeggen: wat is de overstap van regulier onderwijs naar speciaal onderwijs een goede keuze geweest! Alsof we een ander kind hebben. Natuurlijk, ze heeft nog steeds autisme. En dat kan nog steeds de nodige uitdagingen geven.  Maar wat een verschil! Van een paar keer per week overprikkeld uit school komen naar een paar keer per jaar (!) overprikkeld uit school komen. Van héél vaak een vol hoofd naar nauwelijks meer een vol hoofd. Jezelf niet meer de uitzondering voelen in de klas maar gewoon met je klasgenoten, tijdens de handvaardigheid les, bespreken: ‘wat heb jij eigenlijk? O, ook autisme? Ik ook!’. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is....
Een reactie posten
Meer lezen

Door de ogen van mijn dochter met autisme

Al heel wat blogs schreef ik over autisme in het gezin. Ik nam je mee voor een kijkje   achter de voordeur. Hoe gaat het eraan toe in ons gezin met autisme? Eén ding hebben al deze blogs gemeen: ze zijn allemaal door mij geschreven. Wat nu als mijn dochter een blog zou schrijven? Wat als zíj eens een kijkje zou geven in haar leven met autisme? Hoe zou zo’n blog eruitzien? Zou ze vertellen over de kleding die ze ’s ochtends aantrekt maar waarvan de jurk echt niet fijn zit; zodra je de arm naar voren doet, voel je de stof opkruipen. Dat voelt vervelend! En je voelt dat de hele tijd. Mama zegt dat deze jurk mooi staat, maar ik voel de stof schuren op mijn arm. Wat nu? En terwijl ik me aankleed vraagt mama wat ik op mijn brood wil. Hoe kan ik daar nu over nadenken? Ik voel die jurk steeds dus ik antwoord: ‘weet ik niet…’. En dan het haren kammen; elke dag vraag ik aan mama of ze echt zo zacht mogelijk wil doen. Elk klitje voel ik zo hard. Echt niet fijn. Of zou ze vertellen o...
6 reacties
Meer lezen

De buitenkant van iemand met autisme

Maar je ziet helemaal niks!  Deze opmerking is wel eens gezegd over onze dochter met autisme. En het is denk ik vaak door mensen heen gegaan: zij, autisme? Ik zie het helemaal niet en eigenlijk merk ik het ook niet.  En dat klopt. Zo op het oog is er niets bijzonders aan haar te zien en ook merk je het niet altijd in haar gedrag. Dat is enerzijds haar kracht. Ze is heel goed in observeren en sociaal kopiëren. We leren haar thuis sociale vaardigheden aan en oefenen met sociale situaties. En zo weet ze zich in de meeste situaties goed staande te houden. Best heel fijn, daar zal ze in de toekomst veel aan kunnen hebben! Aan de andere kant zorgt het ook voor onbegrip. Want kijk eens hoe goed ze het doet, het zal wel meevallen, toch? Ja, er zijn momenten dat het wel meevalt. Als ik haar op het schoolplein zie spelen met vriendjes en vriendinnetjes voel ik me trots. Wat doet ze het goed! Als ik haar blij zie kletsen met goede bekenden of familie dan maakt het me blij.  Helaas z...
8 reacties
Meer lezen