Doorgaan naar hoofdcontent

Flylady en de zones

 Flylady en de zones 

Rechtdoor, heerlijk om zo mijn huishouden te kunnen doen. Het fijne van rechtdoor lopen is dat je niet zo makkelijk van de weg afwijkt. Net zoals met een wandeling. En laat dat nog wel eens mijn valkuil zijn; terwijl ik bezig ben vergeet ik ‘rechtdoor’ te lopen. 

Soms voelde ik mij in mijn huishouding een octopus die met elke arm tegelijk iets aan het doen is. De vaatwasser draait, de wasmachine is bijna klaar, is mijn wasrek al leeg? Oh, ik was kleding aan het uitzoeken. Wanneer had ik de waterkoker voor het laatst ontkalkt? Hmm, mijn ramen… die wil ik toch ook nog zemen. Binnenkort dan maar!


Na mijn werkdagen moest ik dan echt weer even inkomen. Waar was ik gebleven? Wanneer heb ik voor het laatst dit of dat klusje gedaan? Maar: ook dat is nu verleden tijd! Want Flylady werkt met zones. Heel fijn. (Lees in mijn vorige blogs meer over Flylady). De ruggengraat is de ochtend routine en de avond routine. Door deze elke dag consequent uit te voeren is altijd mijn badkamer en toilet bij, mijn keuken netjes, de woonkamer netjes (oké, behalve dan als de kinderen niet op school zitten). Ook de was zit in mijn routines. 

De Flylady methode verdeelt het huis in zones (aan te passen naar je eigen huis). Deze week is de zone van de badkamer en een ruimte naar keuze. Elke dag doe ik een klusje in de zone, Flylady noemt het “missies". En ze adviseert om daar een kwartier per dag aan te besteden. 5 dagen keer 15 minuten is 75 minuten per ruimte. Dat kunnen opruim-klusjes zijn of schoonmaakklusjes.

Onze badkamer is dusdanig klein dat die altijd opgeruimd is. Maar als ik voor de extra ruimte kies voor de zolder, dan kan ik daar echt nog wel wat kwartiertjes opruimen! En kom ik nu niet overal aan toe? Volgende maand kom ik weer in deze zone, dan ga ik er mee verder. En die ramen? Die probeer ik te zemen in de zone, zo hoef ik dus niet meer na te denken hoe lang het geleden is. 


Voor mij een absoluut voordeel dat ik me niet als een soort octopus door mijn huis hoef te bewegen. Ik concentreer me op de zone. Die krijgt dat beetje extra aandacht. En lukt het een keertje niet (helemaal)? Volgende maand dan maar. Je kunt beter íets doen dan niets doen :-)


Reacties

Populaire posts van deze blog

Moeder Zwaan

Van de week zag ik een moederzwaan met vijf jonkies. Ze had het plan om een drukke weg over te steken. Wist zij veel dat het überhaupt een weg was, laat staan een drukke weg. Ze had maar één doel voor ogen: haar vijf jonkies naar het water aan de overkant brengen. Tot mijn verbazing zie ik gelijkenissen tussen mezelf en deze moederzwaan. Lees je mee?  Van een afstandje zie ik het al: er is daar iets aan de hand. Wat het precies is zie ik pas als ik heel dichtbij ben gekomen. Het is een zwaan, onmiskenbaar een moederzwaan met haar vijf jonge zwaantjes. Al snel valt één van de vijf jonkies me op. Ze heeft duidelijk wat meer sturing van haar moeder nodig. Soms blijft ze wat achter, dan weer dwaalt ze af en een enkele keer gaat ze zelfs helemaal de verkeerde kant op. Moederzwaan ziet het, vaak nog eerder dan dat ik het door heb. En ze is er als de kippen (of de zwanen?!) bij om haar jonkie bij te sturen.  Er omheen staan een aantal mensen. Heel verschillende mensen die een ieder zo hun eig

Door de ogen van mijn dochter met autisme

Al heel wat blogs schreef ik over autisme in het gezin. Ik nam je mee voor een kijkje   achter de voordeur. Hoe gaat het eraan toe in ons gezin met autisme? Eén ding hebben al deze blogs gemeen: ze zijn allemaal door mij geschreven. Wat nu als mijn dochter een blog zou schrijven? Wat als zíj eens een kijkje zou geven in haar leven met autisme? Hoe zou zo’n blog eruitzien? Zou ze vertellen over de kleding die ze ’s ochtends aantrekt maar waarvan de jurk echt niet fijn zit; zodra je de arm naar voren doet, voel je de stof opkruipen. Dat voelt vervelend! En je voelt dat de hele tijd. Mama zegt dat deze jurk mooi staat, maar ik voel de stof schuren op mijn arm. Wat nu? En terwijl ik me aankleed vraagt mama wat ik op mijn brood wil. Hoe kan ik daar nu over nadenken? Ik voel die jurk steeds dus ik antwoord: ‘weet ik niet…’. En dan het haren kammen; elke dag vraag ik aan mama of ze echt zo zacht mogelijk wil doen. Elk klitje voel ik zo hard. Echt niet fijn. Of zou ze vertellen over

Nieuwe schoenen!

Vandaag kreeg ik een foto herinnering; 4 jaar geleden op deze dag kocht ik met mijn dochters nieuwe schoenen. Ze poseerden in de buurt van de winkel.  Toen ik de foto zag moest ik meteen denken aan de doos met schoenen die al wekenlang thuis staat. Met splinternieuwe schoenen erin. Nieuw. Anders. Nog niet aan gewend. Er is geen pijl op te trekken. Sommige nieuwe schoenen gaan meteen dezelfde dag aan en -figuurlijk gesproken- ook niet meer uit. De oude schoenen kijkt ze niet meer naar om. Terwijl de drempel een andere keer torenhoog ligt om de nieuwe schoenen überhaupt een keer aan te trekken.  Net zoals nieuwe kleding. Zo ondertussen weet ik behoorlijk goed wat haar voorkeur heeft. En dan niet alleen qua kleur en print maar bijvoorbeeld ook de pasvorm. Niet te nauwsluitend maar ook niet te wijd. Rokjes bij voorkeur een uitlopend model zodat ze bewegingsruimte heeft. Liever geen kraagjes, ritsen, knoopjes, frutsels. En let op de labels! Bedrukte merknaam en maat in plaats van een label